Davranışların Verdiği Mesajlar
İnsanlarla iletişimimizi sözlü ve sözsüz olarak iki şekilde gerçekleştiririz.
Sözlü iletişim kelimeler aracılığıyla yani konuşma yoluyla gerçekleşir.
Sözsüz iletişim ise göz teması, yüz hareketleri, oturuş düzeni vs. aracılığı ile gerçekleşir.
Örneğin; sözsüz iletişimde ilk bağlantı gözlerdir. Göz teması kurmak, kurulabilecek bağlantılar
arasında en kolayıdır.
“Sevinci gözlerinden okunuyordu.” gibi nice sözler göz temasının ne kadar önemli olduğunu
vurgulamaktadır.
Hayatımızda sözsüz iletilerin onlarcasını görmek mümkündür.
Örneğin; bir insanın mutlu, korkmuş, kızgın olup olmadığını davranışlarından anlayabiliriz.
Bir diğer önemli faktör ise baş ve yüz hareketleridir. Karşınızdaki kişiyi dinlerken başınızı
sallamanız onu onaylayıp onaylamadığınızı gösterir veya söyledikleri karşısında
kaşınızı çatmanız kızgınlığınızı, vücudunuzu geri çekmeniz ise iletişimi kesmeyi istediğinizi
gösterecektir.
Çevremizdeki kişilerin bazen sözleriyle davranışlarının aynı olmadığını görürüz.
Jest ve mimikler insanlara
gerçek anlamda verdiğimiz mesajları gösterir.Bu davranışları anlayabilmek için daha detaylı bakmak gerekir.
Okulunuzu derece ile bitirdiğinizde arkadaşınızın size “Senin için çok sevindim.“ demesi
ve bu söyledikleri ile gösterdiği jest mimik ve davranışlar tutmaması söylediği sözün inandırıcılığını olumsuz yönde etkiler.
Burada söylenen ileti ile gösterilen ileti aynı değildir .
Bizim için sözlerden çok davranışların önemi vardır çünkü insanların gerçek düşünceleri gösterdikleri
davranışlar ile belli olur.
Bir restorana gidip bir aşçı tarafından yemeğinizin getirildiğini ve size “Yeni tasarladığımız bir yemek
sizin de fikrinizi almak istedik.” denildiğini düşünün sizde yemeğin tadına baktınız ve yemeği hiç beğenmediniz. Yine de gerçeği söylemek yerine
yüzünüzü buruşturarak “Gayet lezzetli.” deyip bir yudum suyunuzu aldınız. Aşçının bakacağı şey sizin
söylediğiniz söz müdür yoksa gösterdiğiniz davranış ve jest mimikler midir?
Yani söylenen sözlerden çok yapılan davranışlar bizim için önemlidir.
Bir toplantıya katıldığımızda veya bir sunum yaptığımızda, sunum yaptığımız kişilerin tebessüm etmesi
ya da suratının asık olması sunum hakkındaki düşüncelerini gösterir.
“Davranışlar sözlerden daha yüksek sesle konuşur.”